Bez tytułu

widocznie tak miało być.
zastać noc w lesie,
oprzeć się o drzewo
nikomu nic nie mówiąc.

chyba każdy nosi w sobie truciznę
gorzką, jadowitą i wieczną.
truciznę, która niszcząc, pozwala żyć,
ale tylko złudzeniami.

człowiek świadomy dokonuje wyborów.
ja prawdopodobnie swego dokonałem,
tylko żal, że byłem wtedy dzieckiem,
dzieckiem ciekawym złego.

pojadę do lasu, odetchnę,
to nie wróci przyszłości.
kiedyś skazany, otruty w młodości
zasnę w nocy pościeli.